Ποιος είναι ο κ. Γιώργος Γιακουλάκης?

Ποιος είναι ο κ. Γιώργος Γιακουλάκης?

• Παρασκευή, 25 Απριλίου 2014
• 0Comments

Share:

Tweet .

…υπήρξε μέλος της Εθνικής και Ολυμπιακής ομάδας ιστιοπλοΐας, παγκόσμιος πρωταθλητής και πανελληνιονίκης επί σειρά ετών. Από το 1981 είναι προπονητής και εκπαιδευτής ιστιοπλοΐας για σκάφη τριγώνου, ολυμπιακών κατηγοριών και ανοικτής θαλάσσης.

Πόσα χρόνια έχεις στη θάλασσα?

Γ.Γ. : 47 χρόνια, από 10 χρονών.

Πως ξεκίνησες?

Γ.Γ: Μια μέρα στη γειτονιά έχασα τους φίλους μου και όταν επέστρεψαν, τους ρώτησα που ήταν και μου απάντησαν ιστιοπλοΐα, τους ρώτησα τι είναι αυτό και είπαν: «…κάτι βαρκάκια με πανί …», και αυτό ήταν. Πήγα και εγώ, και έκτοτε…
Σήμερα είμαστε στο σκάφος σου, το οποίο λέγεται ΜΥΤΙΛΑΝΑ.
Γ.Γ: Είναι το αρχαίο όνομα της Μυτιλήνης

Η σχολή σας πως λέγεται;

Γ.Γ: Σχολή Ιστιοπλοΐας «Μακεδονίας – Θράκης»

Πόσοι μαθητές μέχρι σήμερα?

Γ.Γ: Μπορεί να φτάνουν και τους 9 χιλιάδες, σίγουρα πάνω από 8,5 χιλιάδες οι οποίοι έρχονται ακόμα, βοηθούν και μαθαίνουν.

Μάλλον έχει διδαχθεί από εσάς τη Θάλασσα, όλη η Θεσσαλονίκη...

Γ.Γ: …και όχι μόνο!Το καλοκαίρι η Σχολή μας οργανώνει ταχύρυθμα μαθήματα ιστιοπλοΐας διάρκειας μίας εβδομάδας στις Σποράδες, όπου μπορούν και έρχονται άτομα από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Τι είναι το «Πρόσω Ολοταχώς»?

Γ.Γ: Είναι ένα σύστημα πλοήγησης για τις θάλασσες και τα λιμάνια της Ελλάδας. Ήθελα όλοι οι μαθητές μου όποτε έμπαιναν σε κάποιο άγνωστο λιμάνι, να ξέρουν τι θα αντιμετωπίσουν. Ότι λοιπόν ήξερα από προσωπικές εμπειρίες, το έγραψα και δεν έχει παρά να διαβάσει κανείς και να πάρει όλες τις πληροφορίες από εμένα, που είμαι όλη μου τη ζωή στη θάλασσα! Δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην αγορά. Είναι ένα καινοτόμο προϊόν, το σκέφτηκα στις αρχές του 1990, μάζεψα πληροφορίες, και το 2003 βγήκε στην αγορά. (Ενδιαμέσως , ένας μαθητής που τυχαία περνούσε από τη παραλία της Αρετσούς στη Καλαμαριά, διέκοψε και χαιρέτισε)

Είναι ένας από τους 9 χιλιάδες?

Γ.Γ: …και πολύ καλός φίλος πλέον.

Τώρα λόγω της μεγάλης σου εμπειρίας θα ήθελα να σου κάνω δύο ερωτήσεις, αντίθετες κατά κάποιον τρόπο. Η πρώτη ερώτηση είναι: τι αγάπησες περισσότερο στη θάλασσα, ότι να και να είναι, υλικό ή άυλο…

Γ.Γ: Την ίδια τη θάλασσα. Όταν πήγα στην Ελβετία να δουλέψω για την MISTRAL, σαν αθλητής και αργότερα ως προπονητής, με πολύ καλό μισθό, σε έξι μήνες έφυγα. Μπορεί να φανταστείς ότι έπαιρνα 20 φορές περισσότερα χρήματα εκεί, αλλά δεν μπόρεσα να μείνω παραπάνω μακριά της …

Άρα η θάλασσα σε όλες τις μορφές της! Τώρα θα ήθελα να μου πεις δύο πράγματα που μίσησες. Από συμπεριφορές, από ανθρώπους, από αντικείμενα?

Γ.Γ: Δεν μπορώ να πω ότι μίσησα κάτι σε σχέση με την ζωή μου στη Θάλασσα. Το πιο δύσκολο πράγμα είναι η διαχείριση των ανθρώπων και ειδικά σε ένα κλειστό χώρο όπως είναι το σκάφος. Είναι ένα ανοικτό βιβλίο το σκάφος. Αν θέλεις να γνωρίσεις πραγματικά το φίλο σου, το σύντροφό σου δεν έχει παρά να τον πάρεις μια βδομάδα στη θάλασσα. Ειδικά αν οι συνθήκες είναι λίγο άγριες, αυτό που δεν έμαθες όσα χρόνια ζεις μαζί του, θα το μάθεις αυτή τη βδομάδα.

Πριν από λίγο, εκτός συνέντευξης, είπες ότι θέλεις να σταματήσεις μετά από λίγα χρόνια?

Γ.Γ: Έκανα τον κύκλο μου. Παντού βρίσκω μαθητές μου που ταξιδεύουν. Πολλοί από αυτούς είναι και ιδιοκτήτες. Αυτό για εμένα είναι μεγάλη ανταμοιβή.Συνεχίζω όμως ακόμα γιατί θέλω να βλέπω τον κόλπο της Θεσσαλονίκης γεμάτο με πανιά κάθε μέρα, όλο το χρόνο!

Να κλείσουμε τη συνέντευξη με μια συμβουλή για τα νέα παιδιά, από έναν άνθρωπο που έχει δουλέψει και καταλαβαίνει τη θάλασσα.

Γ.Γ: Να διαλέξουν με προσοχή την παρέα που θα πάρουν μαζί στο πρώτο τους ταξίδι, και δεν είναι ανάγκη να είναι μεγάλο το ταξίδι, ας είναι στην αρχή ένα σαββατοκύριακο, για να δουν αν οι κατάλληλοι φίλοι στη στεριά κάνουν και για τη θάλασσα.

Ακόμη, όσοι πάνε σε έναν δάσκαλο για να τους μάθει ιστιοπλοΐα να μην κοιτούν πώς να πάρουν το πτυχίο αλλά να πάρουν το 100% από αυτά που τους λέει ο δάσκαλος. Δυστυχώς πολλοί δεν προσέχουν όσο θα έπρεπε και θα ήθελα να σημειώσεις ότι είμαστε η μόνη Σχολή Ιστιοπλοΐας που «κόβει» μαθητές, ούτε το 40% δεν έχει πάρει δίπλωμα από μένα, και έχουν καταλάβει γιατί τους κόβω, δεν αξίζει να πάρουν δίπλωμα. Όταν ξανάρχονται και καταλαβαίνουν πόσο σημαντικό αλλά και επικίνδυνο στοιχείο είναι η θάλασσα, μου το αναγνωρίζουν.