Σπουδαίες διακρίσεις από ιστιοπλόους της νέας γενιάς με άρωμα Ελλάδας. Συνέντευξη του Σίμου Καμπουρίδη με αφορμή το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ιστιοπλοΐας Ανοιχτής Θαλάσσης το καλοκαίρι που μας πέρασε.

• Κυριακή, 11 Ιανουαρίου 2015


•  http://www.chiorc.gr/el/nea/item/13-to-pagkosmio-etsi-opos-to-eide-o-simos-kampouridis

---

Το παγκόσμιο πρωτάθλημα ιστιοπλοΐας ανοικτής θαλάσσης έχει ολοκληρωθεί με σκάφη και πληρώματα να επιστρέφουν στην βάση τους. Ο Ιστιοπλοϊκός Όμιλος Χίου  έχει την τιμή να σας παρουσιάσει το παγκόσμιο πρωτάθλημα μέσα από τα μάτια του  Σίμου Καμπουρίδη, του άνθρωπου που είχε το τιμόνι του σκάφους BookerGR42R στα χέρια του καθ όλη την διάρκεια του πρωταθλήματος. Με αφορμή την εξαιρετική παρουσία του ελληνικού σκάφους, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον Σίμο και να έχουμε μία πλούσια και εποικοδομητική συζήτηση, απολαύστε την:

-ΜΙΧΑΛΗΣ: Σίμο είναι μεγάλη χαρά και τιμή για όλα τα μέλη του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Χίου να μπορούν να πάρουν μία εικόνα ενός παγκοσμίου πρωταθλήματος μέσα από τα μάτια ενός τόσο έμπειρου ιστιοπλόου, ο οποίος αναδείχθηκε και 1ος νικητής στο περσινό πανελλήνιο πρωτάθλημα.

-ΣΙΜΟΣ:  Μιχάλη καλημέρα, καταρχάς θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για την δυνατότητα που μου δίνεις να μοιραστώ τις εμπειρίες μας μαζί σας.

-ΜΙΧΑΛΗΣ:  Αρχικά συγχαρητήρια για την συμμετοχή και την επίδοση σας στο φετινό παγκόσμιο πρωτάθλημα ιστιοπλοΐας. Πες μας λίγα λόγια για την διοργάνωση.

-ΣΙΜΟΣ:        Το παγκόσμιο πρωτάθλημα που λάβαμε μέρος και διοργανώθηκε από 4 διαφορετικούς ομίλους στην περιοχή της Ancona - Italy είναι το επίσημο παγκόσμιο πρωτάθλημα ORCi αναγνωρισμένο από την ISAF και με βάση το σχεδιασμό της επιτροπής του ORC διοργανώνεται κάθε δεύτερο χρόνο στα νερά της Μεσογείου θάλασσας ενώ τον ενδιάμεσο μεταφέρεται στις βόρειες θάλασσες (2012 Φιλανδία). Την χρόνια που δεν υπάρχει παγκόσμιο στην Μεσόγειο υπάρχει ευρωπαϊκό και το ανάποδο (το ευρωπαϊκό φέτος είναι στην Σουηδία).

Ο φετινός αγώνας κατά την γνώμη μου ήταν το δυσκολότερο πρωτάθλημα που έχω συμμετάσχει ποτέ. Ο πρώτος μου αγώνας στο εξωτερικό ήταν Μάιος του 2000 και από τότε έχω συμμετάσχει είτε σαν πλήρωμα είτε σαν κυβερνήτης σε αρκετούς αγώνες αλλά το επίπεδο συναγωνισμού και την δυσκολία καιρικών συνθηκών που συναντήσαμε στην Ancona δεν τα έχω ξαναζήσει.

Υπήρχαν 16 χώρες, 53 σκάφη στη Α class και αλλά τόσα στην B class με ξεχωριστές εκκινήσεις για τις 2 κατηγορίες και διαφορετική διαδρομή και στα όρτσα πρυμα αλλά και στο offshore. Πιο συγκεκριμένα στα όρτσα - πρύμα εμείς (Α class) μετά το πρώτο όρτσα φεύγαμε πλαγιοδρομία και συμπληρώναμε ένα τραπέζιο με ένα επιπλέον όρτσα - πρύμα στο outer loop και ο τερματισμός μας ήταν δεξίνεμη πλαγιοδρομία. Το B class έκανε κλασσικό όρτσα πρύμα. Υπήρχαν και επιπλέον υποκατηγορίες ανά κλάση με βάση το GPh αλλά δεν είναι σημαντικό να το αναφέρουμε.

Σε ότι αφορά το επίπεδο τον ιστιοπλόων κατά την γνώμη μου τα 15 πρώτα σκάφη της Α class και τα 10 της B ήταν ομάδες με οργάνωση και προετοιμασία σε επίπεδα που εμείς εδώ στην Ελλάδα ούτε που μπορούμε να τα φανταστούμε.

Με modification στα σκάφη με full professional crews με shore bases με γιατρούς και φυσιοθεραπευτές πράγματα πρωτόγνωρα για μας. Ακόμα όμως και σκάφη που δεν διακρίθηκαν η που τα κερδίσαμε εύκολα είχαν για πληρώματα ιστιοπλόους παγκόσμιας κλάσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ένα ιταλικό ilc40 το Rats on fire το οποίο ήταν δεμένο δίπλα μας και κάποια στιγμή μας πλησίασε κάποιος από το πλήρωμα του ρωτώντας μας αν γνωρίζουμε τον Βαγγέλη Χειμώνα από τα laser STD μιας και είχαν κάνει μαζί 2 ολυμπιακές καμπάνιες.

-ΜΙΧΑΛΗΣ:  Πόσο δύσκολο είναι να οργανωθεί σωστά  μία ομάδα για να συμμετάσχει σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα?

(οργάνωση σκάφους, οργάνωση πληρώματος, κόστος αποστολής, μεταφορά σκάφους)

-ΣΙΜΟΣ:  Σε ότι αφορά την προετοιμασία για να καταφέρεις να λάβεις μέρος σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα είναι μια επίπονη δοκιμασία που έχει ανάγκη από πολλές θυσίες από όλα τα μέλη του πληρώματος μιας και όπως γνωρίζεις πολύ καλά είμαστε μια ερασιτεχνική ομάδα αποτελούμενη από ανθρώπους που η ιστιοπλοΐα είναι το πάθος μας και η τρέλα μας και που μετά τους αγώνες η την περατζαδα του πήγαινε η του έλα πρέπει να γυρίσουμε στα γραφεία μας για να αντεπεξέλθουμε στις ανάγκες της ζωής μας.

Σε ότι αφορά το σκάφος κάθε χρόνο γίνεται προσπάθεια να είναι όσο πιο πολύ γίνεται update με τα καινούργια δεδομένα του ORC σε ότι αφορά πανιά και εξοπλισμό και αυτό και γενικά όλη η προσπάθεια μας δεν θα ήταν εφικτή αν δεν είχαμε την αμέριστη βοήθεια και συμπαράσταση του ιδιοκτήτη του σκάφους του κ. Νικολαου Σινουρη ο οποίος αναλαμβάνει αυτά τα έξοδα αλλά επίσης βοηθάει σε αρκετές περιπτώσεις και έξοδα που έχουν να κάνουν με το πλήρωμα ( αναπληρωματικούς, μερίδιο στα εισιτήρια κτλ.) Το κόστος ποικίλει ανάλογα με την περιοχή και το κόστος των εισιτηρίων αλλά κάθε χρόνο και με την βοήθεια του ιδιοκτήτη μας το κόστος που αναλογεί στο κάθε μέλος του πληρώματος είναι τάξη μεγέθους μέχρι 400€ περίπου.

Τα κοστολόγια που αφορούν το σκάφος είναι ευθύνη αποκλειστικά του ιδιοκτήτη και τις πέρατζαδες τις αναλαμβάνουμε εμείς σαν πλήρωμα, δεν μπαίνουμε στην διαδικασία πληρωμής επαγγελματία για τις μεταφορές.

-ΜΙΧΑΛΗΣ:  Περιέγραψε μας λίγο τις ιστιοδρομίες.

-ΣΙΜΟΣ:  Σε ότι αφορά την περιγραφή του αγώνα αναλυτικά. Την πρώτη μέρα των αγώνων κάναμε μια ιστιοδρομία με άνεμο μέχρι 14 μίλια και κατά την αναμονή για την δεύτερη ιστιοδρομία σχηματίστηκε ένα μεγάλο μπουρίνι και για λόγους ασφαλείας τα σκάφη κατευθύνθηκαν στο λιμάνι.

Την δεύτερη μέρα ήταν το offshore το οποίο ανακοινώθηκε από την επιτροπή και είχε μήκος 130 ναυτικά μίλια γύρω από σημαδούρες στη ευρύτερη περιοχή της Ανκόνα με βαθμολογική πόρτα στα πρώτα 80 μίλια και ίδιο συντελεστή και για τις 2 ιστιοδρομίες (1)

Και απλά ήταν ξεκάθαρο από τις οδηγίες πλου ότι το μικρό offshore μπορεί να εξαιρεθεί κατά την συμπλήρωση των απαιτούμενων ιστιοδρομιών σε αντίθεση με το μεγάλο που δεν εξαιρείται. Ο αγώνας ήταν επίπονος με τις πρώτες 9 ώρες  να έχουμε κάνει 20 μίλια και παρόλα αυτά να βρισκόμαστε μπροστά από τα περισσότερα σκάφη του μήκους μας 40-45ft. Η παραμικρή απροσεξία στην τακτική η ατυχία μπορούσε να μας κοστίσει 20 θέσεις σε μισή ώρα. Παρόλα αυτά και κάνοντας μια επική αντεπίθεση την νύχτα λίγο πριν τον τερματισμό του πρώτου σκέλους( ξημερώματα της πρώτης μέρας) τερματίσαμε στη 12 θέση έχοντας μπροστά μας σταματημένα όλα τα σκάφη του b class τα οποία μέσα στην νύχτα έμοιαζαν με τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Το ξημέρωμα μας βρήκε όλους μαζί σε ότι αφορά σκάφη από 36- 48ft μιας και τα πολύ μεγάλα σκάφη έτρεχαν  το δικό τους αγώνα και είχαν ξεμακρύνει παρά πολύ. Μέσα στην μπουνάτσα και στην αριστερή πλευρά του στίβου έξω από την Ανκόνα εμφανίστηκε ένα μεγάλο μπουρίνι στο οποίο επιδιώξουμε επίμονα να βρεθούμε μέσα του σε αντίθεση με τα περισσότερα σκάφη τα οποία προσπαθούσαν να το αποφύγουν.

Το αποτέλεσμα:

Επί 35 λεπτά περίπου είχαμε 22-25 μίλια άνεμο από το μηδέν που ήμασταν πριν σε πλεύσης πλαγιοδρομία ως προς την πορείας με καταρρακτώδη βροχή και ορατότητα 10μετρα.

Η κίνηση μας αυτή, η οποία ήταν επιλογή όπως και όλες οι άλλες που είχαν να κάνουν με την τακτική μας του tactician μας Δημήτρη Δεληγιαννη, μας έδωσε τη δυνατότητα να ξεμακρύνουμε αρκετά από όλα τα σκάφη και αρκετά μεγαλύτερα από μας και να πλησιάζουμε το group των πολύ μεγάλων σκαφών. Από εκεί και ύστερα και με πολύ προσεκτικές επιλογές τερματίσαμε τον αγώνα στη 8 θέση η οποία ουσιαστικά ήταν σαν 2 μιας και τα πρώτα 6 σκάφη ήταν πάνω από 50ft( gs56,4 tp52s,1 Cookson 50,) και το μοναδικό επιπλέον σκάφος που μας πέρασε ήταν ένα farr40 το οποίο έχει καινούργιο ιδιοκτήτη και όνομα (rebissu) αλλά ουσιαστικά είναι το πρώην enfant terrible το οποίο είχε κερδίσει τα τελευταία 2 παγκόσμια σε Cres και Finland.

Μετά από αυτές τις 3 πρώτες κούρσες φιγουράραμε στην 10 θέση της γενικής και πρώτη θέση στους ερασιτέχνες

Η δεύτερη μέρα των αγώνων όρτσα πρυμα πήγε στραφεί. Ο άνεμος δεν έκανε ποτέ την εμφάνιση του και η αναμονή τουλάχιστον μας έδωσε την δυνατότητα να ξεκουραστούμε από την υπερπροσπάθεια του offshore μιας και κάποια μέλη του πληρώματος μας έμειναν αϋπνία καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα και στις θέσεις τους και ο αγώνας είχε διάρκεια για μας 28 ώρες και 25 λεπτά με όλων των ειδών τις καιρικές συνθήκες.

Μετά το χάσιμο τη δεύτερης μέρας των όρτσα πρύμα και με την πίεση στη επιτροπή να αυξάνεται μιας και έπρεπε να βγει προκαθορισμένος αριθμός ιστιοδρομιών για να είναι έγκυρο το πρωτάθλημα βγήκε ανακοίνωση για εκκίνηση την επόμενη μέρα όχι στης 12.00 αλλά στις 9.30 για να γίνει προσπάθεια να βγουν 3 ιστιοδρομίες.

Η τρίτη μέρα για μας ήταν καταστροφική. Στον πρώτο αγώνα και όντας όχι σε παρά πολύ καλή θέση λίγο πριν τον τερματισμό από ένα λάθος χειρισμό του πληρώματος μας ένα μέλος του τραυματίστηκε στο κεφάλι από το σπινακόξυλο με αποτέλεσμα αμέσως μετά τον τερματισμό την μεταφορά του στην στεριά από φουσκωτό για να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες. Έτσι αναγκαστήκαμε στην επόμενη κούρσα να τρέξουμε ένα άτομο λιγότερο με ότι αυτό συνεπάγεται ενώ λίγο πριν την εκκίνηση της τρίτης ιστιοδρομίας και αφού είχε επιστρέψει το πλήρωμα μας ένα νέο μπουρίνι ανάγκασε την επιτροπή να μας ξανά στείλει στο λιμάνι κάτω από καταρρακτώδη βροχή που συναντάμε μόνο σε μέρη τροπικά κατά την περίοδο των μουσώνων.

Αυτή η μέρα είχε σαν αποτέλεσμα να κατρακυλήσουμε στη 20η θέση της γενικής και 3corinthian ισοβαθμία με ένα σκάφος από την Βραζιλία μεγαλύτερο από εμάς.

Ο στόχος μας την επόμενη μέρα ήταν να καταφέρουμε να μείνουμε τουλάχιστον 3 στην κατηγορία μας.

Η επιτροπή έχοντας ως στόχο να κάνει τουλάχιστον 2 ακόμα κούρσες ώστε να καταφέρουμε να πετάξουμε βγάζει ανακοίνωση για εκκίνηση πάλι στις 9.30 και με όριο τελευταίας εκκίνησης 15.30 θα έπαιζαν με τα χρονικά όρια για μια τρίτη κούρσα.

Το ξημέρωμα του Σαββάτου (τελευταίας μέρας) μας βρίσκει με εντάσεις ανέμου 22-25 μίλια και κατάσταση θάλασσας κυματώδεις.

Καμία πιθανότητα ανταγωνισμού των επαγγελματικών πληρωμάτων και όχι μόνο αυτό στην τελευταία κούρσα το σκάφος με το οποίο προσπαθούσα με να κρατήσουμε την 3 θέση κερδίζει όλη την κούρσα και ανεβαίνει 2 Corinthian αφήνοντας μας στην διόλου τιμητική θέση του 4ου Corinthian και 22οι γενικής.

-ΜΙΧΑΛΗΣ:  Το ότι υπήρχε μία μόνο ελληνική συμμετοχή έχει να κάνει με την οικονομική συγκυρία ή και με την οργάνωση των ομάδων;

-ΣΙΜΟΣ:        Σε ότι αφορά το λόγω για την ύπαρξη μόνο μιας ελληνικής ομάδας σαν παρουσία σίγουρα η οικονομική συγκυρία παίζει το ρόλο της αλλά όχι μόνο αυτό. Το όλο concept θέλει απίστευτη προσήλωση και θυσίες από τους ανθρώπους που το απαρτίζουν και σίγουρα δεν είναι εύκολο να τους βρεις. Το να αφήσεις την οικογένεια σου μόνη της για 20 μέρες η όλο το χειμώνα κάθε Τετάρτη βρέξει χιονίσει να κανείς προπόνηση η να τρέξεις κάθε αγώνα που έχει προηγηθεί του παγκόσμιου για προετοιμασία σίγουρα δεν είναι πολύ εύκολο. Από την άλλη όμως νιώθω πολύ χαρούμενος που έχω γύρω μου ανθρώπους που μοιράζονται μαζί μου την απίστευτη διάθεση για ιστιοπλοΐα υψηλού επιπέδου και θέλω να τους ευχαριστήσω για αυτό από τα βάθη της καρδιάς μου. Με άλλα λόγια τα χρήματα δεν είναι πάντα το σημαντικότερο πράγμα σε μια εξίσωση.

-ΜΙΧΑΛΗΣ:  Πόσα άτομα απαρτίζουν την ομάδα του Booker; Θέλεις να μας τους αναφέρεις;

-ΣΙΜΟΣ: Το Booker είναι μια ομάδα η οποία κατά καιρούς απαρτίζεται από περίπου 20 άτομα αλλά στο παγκόσμιο έλαβαν μέρος οι εξής:

1) Πλωριός: Γιώργος Τσιγκούλης

Με τον Γιώργο μας συνδέει φιλία και αγώνες από το 1997 από τις μέρες που τρέχαμε μαζί στο ILC40 No Mercy.

Η πέρατζαδα του πήγαινε είναι συνυφασμένη με τον Γιώργο και για την ιδιότητα του ως μηχανικού.

Είναι η εγγύηση μας στην πλώρη ότι όλα θα πάνε καλά ανεξαρτήτως καιρού  και είναι η ήρεμη δύναμη μας. Ένα βλέμμα του από την πλώρη με κάνει να νιώθω σίγουρος ότι όλα πάνε καλά.

 

2) Κατάρτι: Κυριάκος Αγγελόπουλος

Με τον Κυριακό έχουμε μεγαλώσει στη ίδια περιοχή και αν και μας χωρίζουν κάποια χρόνια στην ηλικία τα τελευταία χρόνια που κάνουμε μαζί ιστιοπλοΐα υψηλού επιπέδου είναι ο άνθρωπος που δεν σταματάει ποτέ να δουλεύει και επίσης αναλαμβάνει πάντα να φέρει πίσω το σκάφος από τους αγώνες που τρέχουμε.

3)Μαρίνα Παπαπαναγιώτου

 Μάινα και νετάρισμα μπαλονιού. Η Μαρίνα έχοντας αποκομίσει άπειρες εμπειρίες από τις συμμετοχές της σε αγώνες είτε με την Ωκύαλο είτε με το Μελίτη παρόλο που στην συγκεκριμένη θέση φαίνεται ότι δεν είναι σημαντική και μόνο η παρουσία της δίνει την δυνατότητα για την επίλυση προβλημάτων που έχουν να κάνουν με το trim των πανιών αλλά και με το pit του σκάφους.

4)Περικλης Λιβάς

Ο pit man του σκάφους μας. Ο άνθρωπος που θα ακούσει χωρίς αντίρρηση την οποιαδήποτε γκρίνια μου και θα με ηρεμήσει με μια κουβέντα του. Πάντα στο team επιστροφής του σκάφους.

5)Πάνος Δούρος

Trim 1 jib, spin. Με τον Πανό τρέξαμε μαζί τον πρώτο μας αγώνα το περσινό πανελλήνιο ο οποίος πήγε και παρά πολύ καλά και φέτος μας βοήθησε με τις γνώσεις του και τις εμπειρίες του να φέρουμε σε πέρας αυτόν τον πολύ δύσκολο αγώνα αλλά ήταν και μέλος της επιστροφής του σκάφους.

6) Γιώργος Σιαράβας

 Trim 2 jib spin. Με το Γιώργο Ιστιοπλοϊκά έχουμε μεγαλώσει μαζί από την εποχή των optimist και των laser και αυτούς μαζί με τον Πάνο από πέρσι το πανελλήνιο είναι μέλος του πληρώματος μας. Ο Γιώργος επίσης είναι μέλος της ομάδας που κάνει την δύσκολη περατζάδα.

7)Ακης Τσαρούχης

 Main trimmer. Ο Άκης κουβαλώντας τις γνώσεις από τα dinghy και τις εμπειρίες του από την Ωκύαλο και όντας σε μια θέση που είναι η κινητήριος δύναμη σε ένα σκάφος σαν το δικό μας είναι σημαντικό και αναπόσπαστο γρανάζι στην μηχανή μας.... Οι αντοχές του ειδικά στο offshore μας έδωσαν την δυνατότητα για το καλύτερο αποτέλεσμα.

8) Δημήτρης Δεληγιάννης

 Tactician. Για τον άνθρωπο ο οποίος με έχει βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό να φτάσω σε αυτό το επίπεδο Ιστιοπλοΐας τα λόγια δεν μου φτάνουν. Οι γνώσεις του και η έκτη αίσθηση που διαθέτει μας ανεβάζουν σε επίπεδο να έχουμε στιγμές που ανταγωνιζόμαστε στα ίσια του επαγγελματίες που συναντάμε στο εξωτερικό.

9) Νικόλαος Σινούρης

 Ιδιοκτήτης του σκάφους. Ο άνθρωπος που του χρωστάμε τα πάντα. Χωρίς την αμέριστη βοήθεια και διάθεση του τίποτα δεν θα γινόταν οπότε  τον ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ.....

Αναπληρωματική, Φλωρεντία Κουλάμπα: Η Φλωρεντία ήρθε μαζί μας να βοηθήσει στο offshore αλλά και σε κάποια inshore.

10) Θωμάς Χούντας

Ο Θωμάς δεν είναι μέλος της αγωνιστικής ομάδας αλλά είναι μόνιμο μέλος όλων των περατζαδων που έχουν γίνει από το 2011. Σε περιόδους που άτομα που μπορούν να προσφέρουν τέτοιου είδους υπηρεσίες αφιλοκερδώς δεν τα βρίσκεις ούτε με το κιάλι ο Θωμάς είναι πάντα εκεί.

-ΜΙΧΑΛΗΣ:  Έχεις τρέξει πάρα πολλούς αγώνες στο εξωτερικό, μπορείς να μας πεις τι είναι αυτό που κάνει την ιστιοπλοΐα στο εξωτερικό τόσο αγαπητή? Γιατί δεν μπορεί να γίνει στην Ελλάδα? Υπάρχει κάτι που πρέπει να αλλάξει άμεσα?

-ΣΙΜΟΣ:   Η ιστιοπλοΐα στο εξωτερικό κατά την γνώμη μου είναι τόσο αγαπητή γιατί ανά χώρα οι εκάστοτε κυβερνήσεις δεν αντιμετωπίζουν την θάλασσα και το χώρο του yachting ως πεδίο διαφθοράς αλλά ως πεδίο ανάπτυξης αθλητισμού και τουρισμού συγχρόνως. Δυστυχώς λυπάμαι που το λέω αλλά η αντιμετώπιση που έχουμε και από τους κυβερνώντες αλλά και από ανθρώπους που δεν έχουν να κάνουν με την θάλασσα είναι ότι είμαστε οι

´σκαφατοί¨ Επίσης στα εντελώς αγωνιστικά σαν λαός θέλουμε πάντα να είμαστε πρώτοι και πάντα φταίνε όλα τα άλλα (πανιά, σκάφος κτλ) εκτός από εμάς τους ίδιους.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα γρήγορα να απογοητευόμαστε και να εγκαταλείπουμε τις προσπάθειες μας κακίζοντας το χώρο, τα σκάφη, τους πλούσιους που αλλάζουν πανιά, τα νέα παιδιά που κάνουν dinghy κτλ. Μας λείπει η αθλητική παιδεία.

-ΜΙΧΑΛΗΣ:  Την ομάδα του Booker σε ποιες διοργανώσεις θα την συναντήσουμε φέτος? Να ενθαρρύνουμε ιστιοπλόους από άλλα σκάφη που θα βρεθούν  μαζί σας σε κάποια διοργάνωση να σας ρωτήσουν για την εμπειρία αυτή?

-ΣΙΜΟΣ:  Σε ότι αφορά τις επόμενες ιστιοπλοϊκές διοργανώσεις η ομάδα θα λάβει μέρος στο πανελλήνιο πρωτάθλημα και με πολύ χαρά θα απαντήσουμε και εγώ και το υπόλοιπο πλήρωμα σε ότι ερωτήσεις μας τεθούν που έχουν να κάνουν με την εμπειρία μας από το παγκόσμιο.

-ΜΙΧΑΛΗΣ:  Πες μας λίγα λόγια για το σκάφος σας? Είναι ένα μοντέλο που έχει συζητηθεί πάρα πολύ  και πολλοί πιστεύουν ότι «πάει μόνο του»! Είναι τόσο εύκολα τα πράγματα ;

-ΣΙΜΟΣ:  Φοβερή ερώτηση μεγάλη συζήτηση. Το GS42r HTAN ένα πρωτοποριακό σκάφος το 2003 το οποίο τότε διάλυσε τον ανταγωνισμό του ORC και ουσιαστικά ήταν ανίκητο για αρκετά χρόνια. Από το 2008 όμως το ORC αλλάζοντας αρκετές παραμέτρους στο VPP (velocity prediction program) έχει φέρει σε μια ισορροπία τα πράγματα και κατά την γνώμη μου ένα σωστά προετοιμασμένο σκάφος με καλό πλήρωμα έχει ακριβώς τις ίδιες πιθανότητες νίκης με ένα GS42r.

Τα τελευταία 3 παγκόσμια έχουν κερδηθεί από σκάφη class design και αυτό έχει συμβεί όχι γιατί τα σκάφη αυτά έδωσαν από μόνα τους κάποιο αβαντάζ στο πλήρωμα αλλά γιατί τα συγκεκριμένα πληρώματα εκμεταλλεύτηκαν καλύτερα από όλους τις δυνατότητες αυτών των σκαφών.

Για παράδειγμα φέτος στις 3 πρώτες θέσεις του παγκόσμιου βρέθηκαν TP52. Εγώ πιστεύω ότι οποιοδήποτε καλά προετοιμασμένο και update σκάφος να δίνανε σε αυτές τις ομάδες το αποτέλεσμα θα ήταν περίπου το ίδιο. Άλλο σημαντικό παράδειγμα που έχει να κάνει και με την δική μας αγωνιστική ιστιοπλοΐα είναι το ράλλυ Αιγαίου. Από το 2008 μέχρι το 2012 σε πέντε διοργανώσεις κερδίσαμε 4 φορές και ήρθαμε μια δεύτερη με 3 διαφορετικά σκάφη (X362s GUAPA,RODMAN 42,GRAND SOLEIL 42r) και την μοναδική φορά που χάσαμε,  χάσαμε από ομάδα πιο οργανωμένη από εμάς επανδρωμένη με επαγγελματίες από το εξωτερικό.

Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα οι αγώνες κερδίζοντας από το ΚΑΛΟ ΠΛΗΡΩΜΑ σε συνδυασμό με ανταγωνιστικό σκάφος. Δεν κερδίζουν τα σκάφη μόνα τους.